نامه ای به دانش آموزان گلم در پایان سال تحصیلی

به نام خدای مهربان

سال تحصیلی به پایان رسید...

سالی پر از خاطره های شیرین و تلخ...

پر از دوستی های موندگار و همیشگی ...

پر از تجربه های ارزشمند...

انگار همین دیروز بود که .....

 یا علی گفتیم و عشق آغاز شد....

یادت میاد؟؟؟

وارد شدن به کلاس و بر پا و برجاهامون ،                سلام و احوالپرسی هامون،                       درس خوندن ها و یادگرفتن هامون ،

بازی ها و شعرهامون ،                         مسابقه ها و رقابت هامون ،                  نمایش ها و سرودهامون ،                       فیلم و کارتون تماشا کردن هامون ،            

امتحانات و کارنامه هامون ،                شکست ها و پیروزی هامون ،                       شیطنت های معصومانه ی شما و داد و فریاد و عصبانیت های دلسوزانه ی من ،

در کل ، قصه ها  و غصه هامون ...

همه و همه رو پشت سر گذاشتیم و به پایانش رسیدیم.

کتاب کلاس چهارم ابتدایی مون رو ورق زدیم و زدیم و زدیم تا .....

به پایان آمد این دفتر                                                           حکایت همچنان باقی ست

درسته که به آخرش رسیدیم،

  اما این آخر ، برای تک تک ما شروع قصه های تازه ست.

یک نقطه سر خط....

امیدم !

یادت باشه خدای بزرگ همیشه ناظر بر همه ی کارهای ماست .  پس هیچ وقت فراموشش نکن.

بدون که خدا خیلی دوستت داره. دوستت داره که وقتی درس نمی خونی ، نمراه ات بد میشه . اگه نمرات خوب می شد، اون وقت تو دیگه تلاشی برای یادگیری نمی کردی.

خدا دوستت داره که وقتی اشتباهی می کنی، مامان و بابا و معلمت دعوات می کنند. اگه دعوات نمی کردند، تو مدام اشتباه می کردی و زندگیت نابود می شد.

خدا خیلی دوستت داره که خیلی ها بهت سخت می گیرند و این نشون میده که واسه ی اون ها مهمی و دوست ندارند که از دست بری.

عزیزم ! با عوض کردن نگاهت به زندگی می تونی همه چیز رو مثبت کنی.

گل قشنگم!

زندگی مثل یه جاده است که پر از فراز و نشیب های مختلفه .    آسونی داره ،              شیرینی داره ،                    خنده داره،

اما گاهی اوقات ، سختی و تلخی و گریه هم ممکنه پیش بیاد . نگذار مشکلات و ناملایمات تو رو از پا در بیاره . وقتی زندگی به گوشه ای پرتت می کنه، بلند شو ، قد و قامتت رو صاف کن و این بار محکم تر قدم بردار. هر جا که به دوراهی انتخاب رسیدی ، راهی رو انتخاب کن که در آینده ، زمانی که خاطراتت رو مرور می کنی از خودت ممنون باشی .

این تعطیلات تابستونی ، فرصت خیلی خوبیه که یه خونه تکونی حسابی بکنی. خونه ی دلت رو بتکون.  آنقدر محکم بتکون که همه ی اشتباهاتت ، ناامیدی هات ، غم ها و غصه هات، حسرت ها و کینه هات  ،   تالاپی بیفتند زمین ...

 فقط خاطره هات رو نگه دار .     تلخ یا  شیرین مهم نیست ،  خاطره ، خاطره است،          باید باشه....            باید بمونه...

بعد از بین همه ی این ها ، یک تجربه رو بیرون بکش و قابش کن و بزن به دیوار دلت.

تا با شروع سال تحصیلی جدید، با توکل به خدا و امید و اراده و نگاه کردن به قاب تجربه های گذشته ات و با اعتماد به وجود توانای خودت ، یک آغاز شیرین و موفق رو داشته باشی.

عزیزم ، فردا در دست های توست.

هر کاری که دوست داری انتخاب کن ،  هر چیزی که دوست داری باش ،   اما در همه حال ...

    صاف و ساده باش                    آروم و منطقی باش                  پاک و بی آلایش باش                   درستکار و صادق باش

من از خدا برای تو عمر طولانی و تن سالم میخوام.

بدون که قشنگ ترین لحظه های عمر من زمانیه که خبر موفقیت تو رو می شنوم .

به امید طلوع یه عالمه روزهای روشن و شاد برای تو عزیزترینم                                

فروردین – معلم کلاس چهارمت

موضوعات مرتبط: کلاس چهارم
برچسب‌ها: فاطمه فروردین

آمادگی و دبستان غیرانتفاعی دخترانه رضوان...